Simmons blijkt excentrieke veelvraat in Junioren Driedaagse
Job de Feijter 26-05-19, 22:27 Bron: PZCVELZEKE - Maar liefst drie van de vier etappes schreef hij op zijn naam en hij nam bijna alle truien mee naar huis. Quinn Simmons is met andere woorden de verdiende winnaar van de 38ste SPIE Internationale Junioren Driedaagse. Na een ritzege in de eerste etappe veroverde hij de gele leiderstrui en die zou hij niet meer afstaan.
Je kunt hem gerust een excentriekeling noemen in het juniorenpeloton. Een renner met oorbellen en een snor kom je niet alle dagen tegen in een jongerencategorie. Quinn Simmons kan echter als geen ander hard rijden. Al in de eerste etappe reed hij constant vooraan, waarna de achttienjarige Amerikaan zijn landgenoot Magnus Sheffield klopte in een millimetersprint. Het beste moest daarna echter nog komen.
Zaterdag volgde misschien wel zijn meest straffe prestatie. In de tijdrit had de coureur onder regenachtige weersomstandigheden de snelste tussentijd neergezet, toen hij kort voor de meet tegen de vlakte ging. In een vlaag zag Simmons het algemene klassement aan zijn neus voorbijgaan. ,,Dat was inderdaad even schrikken”, zei hij achteraf lachend. ,,Ik wist echter dat ik een veiligheidsmarge van een halve minuut had aan het tussenpunt. Het enige wat je dan kunt doen als je valt, is kalm blijven en doorgaan.”
Dat deed hij voortreffelijk. Sterker nog, hij schreef de tijdrit zelfs op zijn naam. Na twee overwinningen was de honger van de Amerikaan echter nog lang niet gestild. ’s Avonds had hij zijn zinnen gezet op de rit in lijn met start en finish in Sluiskil. Een lekke band op een cruciaal moment gooide echter roet in het eten. Hij kon terugkeren, maar meedoen om de overwinning was ditmaal onmogelijk.
Simmons had de volgende dag echter alweer zin om erin te vliegen tijdens de slotrit in Velzeke. ,,Altijd leuk om in de heuvels te rijden”, zei hij kort voor het vertrek. Wie op dat moment dacht dat de Amerikaan zijn zenuwen met humor probeerde te verbleken, had het compleet mis. De koers bleef tot halverwege gesloten, maar toen had Simmons er genoeg van. De Amerikaan zette zich op kop van het peloton, reed iedereen uit het wiel op de Paddestraat en zou zijn voorsprong vervolgens enkel vergroten.
Met 46 seconden kwam Simmons uiteindelijk als eerste over de streep, voor zijn naaste belager Hidde van Veenendaal. ,,Er stond simpelweg geen maat op Simmons in deze driedaagse”, beschreef laatstgenoemde treffend de suprematie van de Amerikaan. ,,Ik kan niet anders dan tevreden zijn over mijn driedaagse. Alles verliep eigenlijk naar wens, maar aan Simmons was niets te doen.”
Risico
De Amerikaan zag de lol er wel van in. ,,Ik nam in de slotrit een risico en reed al weg voor het ingaan van de laatste ronde, maar ik had een gat en ben simpelweg doorgereden. Ik had me voorgenomen om niet defensief, maar agressief te rijden. Zo zie je maar, de aanval loont.”
Zo besloot Simmons de driedaagse met drie overwinningen en de eindzege in het algemeen klassement. Ook won hij diverse nevenklassement. ,,Het is een geweldig ervaring voor me geweest. We rijden weinig wedstrijden met de Amerikaanse selectie hier. Bovendien ben ik normaal niet echt een klassementsrenner. Ik was altijd meer iemand voor de eendagswedstrijden en dat vond ik zelf ook het leukste, maar misschien moet ik dat toch herzien na deze driedaagse. Ik blijf echter met mijn beide benen op de grond. Er is nog een lange weg te gaan.”
Rowdy Reunis uit Hulst was de enige Zeeuw die de overmacht van de Amerikaan vanaf het begin tot het einde heeft meegemaakt. Na drie dagen beëindigde de eerstejaars junior van Van Moer Logistiscs de thuiswedstrijd op een 65ste plaats.
